ناگهان هنگامي كه مشغول زيارت بودم خورشيد جهان تاب جمالش ظاهر شد ، گرچه در آن هنگام حضرتش را نشناختم ؛ ولي شديدا مجذوب آن بزرگوار شدم ، پس به او سلام كردم و از ايشان سوال كردم :آقا؛ شما كيستيد؟

فرمودند من مظلومترين فرد عالم هستم.

من مقصود آن حضرت را متوجه نشدم و با خود گفتم: شايد ايشان از علماي بزرگ نجف هستند و چون مردم  به ايشان گرايش پيدا نكرده اند خود را مظلومترين فرد عالم ميداند، در اين هنگام متوجه شدم كه كسي كنارم نيست .

اينجا بود كه فهميدم خداوند دعايم را مستجاب فرموده و مرا به لقاي حضرتش شرفياب نموده،و او مظلومترين فرد عالم و امام زمان من بود، و نعمت حضور آن بزرگوار را زود از دست دادم.

 

حضرت امام حسين (عليه السلام ) در عالم مكاشفه به يكي از علماي قم فرمودند:

" .... مهدي ما در عصر خودش مظلوم است ، تا ميتوانيد در باره آن حضرت سخن بگوييد و قلم فرسايي كنيد ؛ آنچه در باره شخصيت اين معصوم بگوييد در باره همه معصومين (ع)  گفته ا يد ؛ چون حضرات معصومين همه در عصمت و  ولايت و امامت يكي هستند و چون اين زمان،دوران مهدي ما است سزاوار است در باره او بيشتر گفتگو شود و در خاتمه فر مودند :

باز تاكيد ميكنم در باره مهدي ما زياد سخن بگوييد و بنويسيد ، مهدي ما مظلوم است  ، بيش از آنچه نوشته و گفته شده بايد در باره اش نوشت و گفت"